“СОҒИНЧ” (Ҳазил)

Уйга қайтгач хотинга,

Гоҳо ёлғон тўқийман:

“Сени жуда соғиндим”,

Дея шеърлар ўқийман.

Асли эшик қоққанда,

Ёдга тушар фариштам.

Тўқнашганда кўзларим.

Боғланади-да риштам.

Остонада шу заҳот,

Жавобини оламан.

“Мен ҳам жуда соғиндим”,

Деса ҳайрон қоламан.

Муроса-чун айтганим,

Балки унга билинар.

Бекамиз ҳам бир оғиз,

Ёлғонидан “илинар”…

Тўлқин ЭШБЕК