Президент марсияси
ЎзМУ Журналистика факультетини тамомлаб, бу ўқув даргоҳимиз
фахрига айланган Ўзбекистон халқ шоири, «Ўзбекистон адабиёти ва санъати» газетаси Бош муҳаррири Сирожиддин Саййиддан бўлғуси журналистлар ҳар томонлама ибрат олмоқдилар, дейди Дониш домла.
Дунё равон, дунё равон,
дунё равон йўлида,
Бир қўлида қурол, яна
кабутар бир қўлида.
Ярми бузғун, ярми қузғун,
ярми қашқир дунёда,
Қўйиб берсанг бир-бирини
ғажиб ташир дунёда –
Эгни юпун, ҳоли забун,
бўйни эгик, нотавон,
Ўзбекларни тўфонлардан
ким сақлади соғ-омон?
Қай улуғ зот бу миллатга
номус берди, ор берди,
Кўкрагини осмон қилиб
бургут берди, сор берди?
Ай Ватаним, ай онажон,
у ҳақсиз замонларинг,
Авлиёю азизларинг –
топталган маконларинг!
Дунё равон, дунё равон –
гоҳи тўқ, гоҳ оч тараф,
Ярми ҳилол тараф бўлса,
ярми эса хоч тараф.
Арслон бўлиб истибдодга
қўрқмай панжа солди ким?
Миллат юкин, Ватан юкин
елкасига олди ким?
Қай улуғ зот халос айлаб
туҳмату жазолардан,
Қутқаролди ўз халқини
балою қазолардан?
Темурхоннинг наслидан деб
фарзга олсам арзигай,
Ўз бобомдан шу каломни
қарзга олсам арзигай.
Ай онажон, ай болажон,
ай жонга жон, отажон,
Ўзбекистон Ватан бўлди,
Ўзбекистон, онажон!
Садоқату тимсолидай
буюк бу юрт – фарзандинг,
Йиғла ўзбек, йиғла она,
кетмиш буюк фарзандинг.
Истиқлолнинг балоғати,
чорак аср тонгида,
Ўз ота ҳам онасию,
Соҳибқирон ёнида,
Бажо айлаб унинг сўнгги
хоҳишу армонини –
Ерга қўйди бутун миллат
миллатнинг сарбонини.
Кўкда қуёш тўхтаб қолган:
“Қандай буюк мотам?..” дер,
Ота уйи “Болам!..” дейди,
ёшу қари “Отам!..” дер.
Борми яна шундай дилбанд
жони жонингга пайванд,
Йиғла ўзбек, йиғла она,
йиғла қадим Самарқанд!
Она юртим, таскин бергин
шаҳру қишлоқларингга,
Юзларимни босиб йиғлай
мен ҳам байроқларингга.
Хомуш қолмиш ғам чеккандай
мисли оқ тилакларинг –
Мустақиллик майдонида
турнаю лайлакларинг.
Кўрдим сени – қайғудасан,
юлдузимсан, кунимсан,
Қизимдирсан, синглимдирсан,
оғамдирсан, инимсан,
Йиғла букун, ай болажон,
йиғла Ватан, онажон:
Руҳингиз шод бўлсин,
биздан рози бўлинг, отажон!
Орзу-ният изсиз кетмас,
сўнмас улуғ мақсадлар,
Барчасини рўёб айлар
Сиз ўстирган фарзандлар.
Қарам бўлмас бундан буён
ҳар ёву ҳар ётга юрт,
Ўзбекистон – она юртдир,
Ўзбекистон – ота юрт.
Дунё гарчи қалқиб ётар –
тўқ тараф ҳам, оч тараф,
Элим дея, юртим дея
ёнган зотларга шараф!
Бутун умри, бор ҳаёти –
дахлдорлик, қарздорлик,
Буюкларга – озод Ватан,
обод Ватан ёдгорлик.
Ай болажон, ай онажон,
йиғла Ватан, онажон:
Руҳингиз шод бўлсин,
биздан рози бўлинг, отажон!
Сирожиддин Саййид,
Ўзбекистон халқ шоири
2016 йил, 2-3 сентябр.
Сўнгги фикрлар