ЎзМУ ректорининг виртуал қабулхонаси

Navròzshoh XUDOYQULZODA:

Qanday murojat qilish usuli tòliq kòrsatilibdi. Bu juda yaxshi. Donish domla bilasizmi men òzimdan kichkina kurslarga havasim kelyapti. Negaki, qandaydir muammosi chiqsa ularni tinglaydiganlarning soni kundan kunga ortib boryapti (agar amal qilsa). Qachonlardir biz ham bir muammomizni (aslida muammo bòlmaydigan ish ediyu ammo mutasaddilarimiz oddiy ishni, shunchaki bitta qòl qoyishni muammo darajasiga olib chiqishgan edi) hal qilish uchun kursdoshlarimiz bilan rosa yugurgandik. Òsha vaqtda bizni ishimizni hal qilib beradigan bazi bir insonlar kar va kòr bòlib olishgan edi. Ha, ular bizni tinglamasdi ham kòrmasdi ham. Ba’zi bir aqlli òqituvchilarimiz va prorektor (uzr ismi sharifini aytolmiyman)ishimizni hal qilish òrniga rektoratni oldidan bizni quvib solishgan edi. Òsha kun bir umr ha bir umr yodimda saqlanib qoladi. Ishimizni hal bòlmagani emas quvilganimiz va bizga bòlgan munosabatlari birgina meni emas òsha yerdagi barcha kursdoshlarim yodida saqlanib qolsa ajab emas. Xuddiki otasidan meros qolgan mansab kursisiga mahkam òtirib olgan òz vazifasini batamom unutib qòygan allomalarimiz shunchalar kòpki gapirsang oģzing, yozsang qòling oģrib ketadi. Shu òrinda shoirning ••Bu dunyoning ğamlarini qaydan bilibmiz, Jonim, bu dunyoga erta kelibmiz•• deb aytgan misralari yodimga tushdi. Asta sekinlik bilan esa boshlagan yoqimli shabada hammasini joyiga tushiryapti. Bu shabadalarning xushbòy atridan biz ham tòyib bahra olishni umid qilib qolamiz.