“ҲОККЕЙ”ЧИ АЁЛ
Во ажабо…
– Алёв, бу Журналистика факультетими?– Телефонимдан бир аёлнинг қўнғироқдек шўх-шодон товуши эшитилди.– Менинг қизим бу йил мактабни тамомлайди. Мақола, шеърлар ёзмаса туролмайдиган бўлиб қолган. Сизларга ўқишга юборсам бўладими?
– Бош устига, онахон! Ўқув даргоҳимиз эшиги шунақа истеъдодлиларга ҳамиша катта очиқ,– дедим завқим келиб.– Ўзингиз ҳам ижод қиласизми, дейман?..
– Йўқ, биз оддий ҳоккейчи…
– Ҳоккейчи?! Ия, зўр-ку!– Кўз ўнгимда муз устида чарх айланиб юрган чиройли спортчи аёл гавдаланди.– Унда қизингизни спорт журналистикаси йўналиши бўйича тарбиялашга ҳаракат қиламиз.
– Уёғини ўзларингиз биласизлар,– деди онахон умид билан.– Озода Аҳмедовага ўхшаб спорт шарҳловчиси бўлса қанийди! Бир пайтлар шу опага роса ҳавас қилардик. Кейинги йилларда аёл шарҳловчилар кўринмай қолган…
– Бу бўшлиқни қизингиз тўлдиради,– дедим чиндан ҳам умид қилиб.– Худо хоҳласа, биринчи шарҳи – Сиз ҳақингизда бўлади!..
– Иййй, мени нимамни шарҳлайди?..– Уҳ тортиб қўйди онахон негадир товуши ўзгариб.– Бир кун юртимиздан ҳақиқий ҳоккейчи қизлар етишиб чиқиб, ҳаммани қойил қолдирса, ўшаларни шарҳлай қолади…
– Сиз ҳоккейда қандай ютуқларга эришгансиз? Жамоангиз Ўзбекистон ё Осиё чемпиони бўлгандир, ахир?..
– Мен фақат қизим ўқийдиган мактабда “ҳоккейчи”ман…
– Тушунмадим?.. Мактабда ҳоккей ўйнайдиган муз спорт зали борми?
Бу саволимга аёл қаҳ-қаҳ уриб кулганча гапнинг пўсткалласини айтди:
– Мунча содда бўлмасангиз? Мен оддий фаррош! Ишимни кўрсангиз, худди “ҳоккейчи”ларнинг ўзгинаси деб ўйлайсиз, ва-ҳа-ҳа-ҳааа…
Шўх-шодон аёлга қўшилиб яйраб кулар эканман, қаламим қоғоз устида “ҳоккей” ўйнаётгандек ушбу битикларни қоралаб ташлади!..
Бизнинг “ҳоккей” қалай бўпти?
Тўлқин ЭШБЕК
2024 йил
“HOKKEY”CHI АYOL
– Аlyov, bu Jurnalistika fakulьtetimi?– Telefonimdan bir ayolning qo`ng`iroqdek sho`x-shodon tovushi eshitildi.– Mening qizim bu yil maktabni tamomlaydi. Maqola, sheʼrlar yozmasa turolmaydigan bo`lib qolgan. Sizlarga o`qishga yuborsam bo`ladimi?
– Bosh ustiga, onaxon! O`quv dargohimiz eshigi shunaqa isteʼdodlilarga hamisha katta ochiq,– dedim zavqim kelib.– O`zingiz ham ijod qilasizmi, deyman?..
– Yo`q, biz oddiy hokkeychi…
– Hokkeychi?! Iya, zo`r-ku!– Ko`z o`ngimda muz ustida charx aylanib yurgan chiroyli sportchi ayol gavdalandi.– Unda qizingizni sport jurnalistikasi yo`nalishi bo`yicha tarbiyalashga harakat qilamiz.
– Uyog`ini o`zlaringiz bilasizlar,– dedi onaxon umid bilan.– Ozoda Аhmedovaga o`xshab sport sharhlovchisi bo`lsa qaniydi! Bir paytlar shu opaga rosa havas qilardik. Keyingi yillarda ayol sharhlovchilar ko`rinmay qolgan…
– Bu bo`shliqni qizingiz to`ldiradi,– dedim chindan ham umid qilib.– Xudo xohlasa, birinchi sharhi – Siz haqingizda bo`ladi!..
– Iyyy, meni nimamni sharhlaydi?..– Uh tortib qo`ydi onaxon negadir tovushi o`zgarib.– Bir kun yurtimizdan haqiqiy hokkeychi qizlar yetishib chiqib, hammani qoyil qoldirsa, o`shalarni sharhlay qoladi…
– Siz hokkeyda qanday yutuqlarga erishgansiz? Jamoangiz O`zbekiston yo Osiyo chempioni bo`lgandir, axir?..
– Men faqat qizim o`qiydigan maktabda “hokkeychi”man…
– Tushunmadim?.. Maktabda hokkey o`ynaydigan muz sport zali bormi?
Bu savolimga ayol qah-qah urib kulgancha gapning po`stkallasini aytdi:
– Muncha sodda bo`lmasangiz? Men oddiy farrosh! Ishimni ko`rsangiz, xuddi “hokkeychi”larning o`zginasi deb o`ylaysiz, va-ha-ha-haaa…
Sho`x-shodon ayolga qo`shilib yayrab kular ekanman, qalamim qog`oz ustida “hokkey” o`ynayotgandek ushbu bitiklarni qoralab tashladi!..
Bizning “hokkey” qalay bo`pti?
To`lqin ESHBEK
Сўнгги фикрлар