G’uncha

Aziza Sharofiddinova 1993 yil 30 mayda Jizzax viloyati Yangiobod tumani Sovot

qishlog’ida tug’ilgan. Ma’lumotim o’rta maxsus. 5-sinfdan beri ijod qiladi. 2012 yil Zomin shahrining “Sharq Tongi” gazetasida chop etilgan.

G’UNCHA

 Bahor kelmay bir g’uncha

Ochilmoqqa shoshildi

Kutmay bahor kelguncha

Qish bag’rida ochildi

Qarasa atrofiga

U go’zal va yagona

Qorning parchasi bilan

Bo’lib oldi dugona

Avvaliga qish uni

Yuksaklarga ko’tardi

Bu payt boshqa g’unchalar

Xali uxlab yotardi

Oppoq qorning bag’rida

Quvnab o’ynar g’unchaoy

Bir pasda u barchaga

Bo’lib oldi erkatoy

Iltifot e’tibordan

G’unchamiz shoshib qoldi

Tanxoman deb bir kuni

Haddidan oshib qoldi

Erka injiqliklari

Qishning tegdi joniga

Bo’ronu qahratonni

Chorladi o’z yoniga

Bilasizlar dedi U

G’unchaoyni sevgandim

Tarovatim ko’rsatib

Ne so’rasa bergandim

Yoshmi g’ormi bilmadim.

U yetmadi qadrimga

Uning injiqliklari

Sabab bo’ldi qaxrimga

Endi gapning qisqasi

G’unchaoy kerak emas

Men yozmas baxor emas

Qishligimni bilsin bas

Izn berildi deya

Muzlar ketdi yetaklab

Bo’ronlar g’o’r g’unchani

O’yin qildi ermaklab

Sovuq va shum xukmdan

Bahor kech xabar topdi

Yomg’ir bo’lib to’kilib

G’unchasin tomon chopdi

Bahor shoshib kelganda

G’unchaga kech bo’lgandi

Nozikgina barglarin

Sovuq urib so’lgandi

Faryod chekib yig’ladi

Muzlar ar tomon qochdi

Onasin nolasidan

G’unchaoy ko’zin ochdi

U asta pichirladi

Bexol va juda nimjon

Uning birinchi so’zi

Kechiring der onajon

Men ketyapman mendan so’ng

G’unchalar xech so’lmasin

Qaytsin mening yo’limdan

Ularga kech bo’lmasin

Qishning jilvalariga Aldanganim uchganim

Saboq bo’lsin sizlarga

Bevaqt xazon quchganim

Oldinroq bilganimda

Sarobga chopmasmidim

Yo sabr qilganimda

Bulbulim topmasmidim

Aytchi menga tabiat

Xayotda nima ko’rdim

Uchrab bir bag’ritoshga

Xammadan oldin so’ldim

Uning duri zarlari

Shunchalar kerakmidi

Yoki o’tkinchi xusnim

Ularga ermakmidi

Tugayapti fursatim

Bo’lmaydi boshqa imkon

Unutmang so’nggi so’zim

Men adashdim onajon

Qo’rqinchli bir sukunat

Dunyo larzaga to’ldi

Tuproqqa boshin qo’yib

G’uncha manguga so’ldi

O’tinaman muz ko’ngil

G’unchalarni tinch qo’ygin

Bulbulin sevsin ular

Sen borib qishni suygin

Niholmi yo g’unchami

Shayton bermasin panox

G’unchadayin qizlarni

O’zing asragin ollox

Singiljonlar shoshmanglar

Ar yil keladi baxor

G’uncha misol so’lmanglar

Har kimning o’z baxti bor

 

BEBOSH UKAM

Yuribsan aytginchi qaylarda daydib

Goh nolib gohida diydiyo aytib

Tavba qil ortingga kelginda qaytib

Otam seni kutar duosini ol

Ukajon umringni qilmagin zavol

Behuda sarflama ko’p bo’lsa kuching

Yurakdan o’chirgin nafrating o’ching

Yodingda saqlagin eng oliy burching

Onam qarib qoldi qilgin xizmatin

Boshingga ko’tarib xurmat izzatin

Yolg’iz bir o’ziga bir bo’lyapti og’ir

Goxida ko’z yoshin yashirar yomg’ir

Xudo qondosh qilib yaratgan axir

Akamning yonida yelkadosh bo’lgin

Dunyo zulmat bo’lsa sen quyosh bo’lgin

Birovning qo’liga qaratgan hayot

Xasmi halol qilib yaratgan hayot

Onamdan keyingi duogo’y bir zot

Jigarim deydigan tuni tong sahar

Opamlar holidan olib tur xabar

Bizni bog’lab turar ko’rinmas rishta

Tog’am qani deydi har kun har ishda

Bolalarmas bilki ular farishta

Jiyanlarga o’rnak tirgaksan ukam

Unutma bizlarga keraksan ukam.

 

Aziza SHAROFIDDINOVA