Истамбул манзараси

Тошкент сари парвоз қилаётган самолётда ёзилган шеър

Истамбулнинг томидан кўрдим мен Тошкентимни,

Оламга нур таратган ҳақиқий Бошкентимни!

Ҳеч кимдан кам эмасмиз, бўлмаймиз ҳеч кимдан кам,

Дунё узра кашф этдим асл юртим, кентимни!

Аё София гўзал Бибихоним мисоли,

Қиз қалъаси, Тожмаҳал – муҳаббатнинг тимсоли!

Пок ният-ла боқсанг гар гўзалликда тенгги йўқ,

Насиб этгай ҳар кимга Яратганнинг висоли.

Лабиҳовузни кўринг – Султонлар масканидек,

Самарқанду Бухоро, Истамбулда қанча бек.

Миноралар сўзлайди уларнинг ўтмишидан,

Шундан ғурурим баланд мисоли Регистондек!

Самарқанднинг сайқали рўйи замин аст бўлган,

Истамбулга маҳлиё султонлар сармаст бўлган.

Тили, дини, одати азалдан бир элларнинг,

Довруғи достон эрур, қалби ғурурга тўлган!

Кўрдим гўё дунёни, асли кўрсатиб қайтдим,

Қанча дўстлар орттириб, дилимда борин айтдим.

Ўзбекистон аталмиш юртни кўрган – дармонда,

Унинг қадрин билмаган ўтар абад армонда…

Тўлқин ЭШБЕК

Тошкент – Фетҳия – Истамбул – Тошкент

2014 йил