ЗОМИН ШАРШАРАСИ

Шеърият шайдоларига шеър завқи

Зомин шаршараси тоғдан азал-абад қуйиларму?

Зомин деган – кўм-кўк денгиз, тоғлар – соҳил бўйиларму?

Бир пайт Ҳамид Олимжону Зулфияни мафтун этган,

Ҳозир ёшлар тарафидан яна шундоқ суюларму?

“Соч эмас – бу шаршара!”,– деб ёзган Нурали Қобул ҳам,

Худди уни кўрган каби – ё бир менга туюларму?

“Баланд жар сол!” – деган каби тоғ ҳам зумда очқотади,

Дўмбиранинг қорни, ахир, айтинг, бежиз ўйиларму?

Камалак ҳар лаҳза меҳмон эмиш сувнинг тўзонида:

Тоғ бошидан отилган сув тош кувида туйиларму?

Ҳар кимга ёр ўзига хос омад ила сарафрозлик:

Дунёда ким бахтли кўпроқ – юксакларми, қуйиларму?

Тоғлар омон бўлсин доим, чўққисидан аримай оқ:

Тоғ бошида  турмаса қор, ердан хирмон уюларму?

Юртим, ўзинг илҳомбахшим, ҳар фарзандинг шоир, бахшинг:

Йўқса, Тўлқин қаламидан шеъру ғазал қуйиларму?!.

Тўлқин ЭШБЕК